کد مطلب:95561 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

خطبه 064-در علم الهی












[صفحه 125]

در ستایش خدا پروردگار عالم را سپاس كه از هر چیز برتر و بالاتر است و بر او هیچ كس و هیچ چیز پیشی نگرفته و صفاتش اول و آخر عیان و نهان است و جز او هیچ ناپیدایی عیان نیست و هیچ پیدایی آشكار نیست و هر كس خدای عالم را كه عین كثرت است به نام واحد بخواند به قلت وصف كرده است... خداوندا عالم را سپاس كه هر عزیزی در مقابلش خوار و ذلیل خواهد گشت هر توانایی در مقابل توان او ناتوان خواهد بود، هر رزمنده ای كه میدانهای نبرد را عرصه دلاوریهایش می داند بدون او موری ضعیف و ناچیز است. زیرا كه حق تعالی منشاء قدر و قوت است. هر عالمی در پیشگاه حق طفلی نوخوانده است زیرا كه نور علم از نور حق بر وی متجلی می گردد و تنها خداوند آموزنده و آموزگار حقیقی است. هر شنونده ای غیر از خدای تعالی شنوائیش محدود است و هر بیننده ای جز او از دیدن رنگهای پنهان كور است... و هر باطنی غیر از او به جز ظاهر نیست، زیرا هر چیز كه از دیده پوشیده ماند در خاطره ها نقش نمی گیرد، غیر از حق تعالی كه به صفات كمال و جمال موصوف است، خداوند عالم هستی به نیست داده و آفرینش را به آرایشهای دل انگیز آراسته. نه برای آنكه به خود ببالد و نه برای اینكه از بیم ح

وادث هراسی در خود راه دهد... زیرا كه او ابدی و ازلی است و شریك و همتایی ندارد و آفریده و آفرینش تمامی به نمعتهای او پرورش یافته اند و زیر فرمان او هستند. خداوند غنی، مطلق و بی نیاز است، نه در مخلوقاتش حلول كرده و نه از آنها جدا مانده است و علم او به همه اشیاء محیط است... و حكمش پایدار و دانشش بسیار و استوار و فرمانش همیشه برقرار است. و امید همه مخلوقاتش در عمق گرفتاریها، در اسارت اندوه و در گرداب بی امیدیها تنها اوست. و او یزدان پاك و خداوند مهربانی است كه سفره داران نعمتهایش دمی از هراس او آرام ندارند.


صفحه 125.